Europa


Malta

Malta, officieel de Republiek Malta (Maltees: Repubblika ta' Malta), is een Zuid-Europese dwergstaat gelegen in de Middellandse Zee die bestaat uit de eilanden Malta, Gozo, Comino, het kleinere Manoel Island en de kleine onbewoonde eilanden Cominotto, Filfla, Fungus Rock en de Saint Paul's Islands. Malta heeft een mediterraan klimaat met een droge lange zomer van april tot en met oktober. In de zomermaanden is de gemiddelde temperatuur 26 °C. Het winterseizoen, van november tot en met maart, is erg mild met een gemiddelde temperatuur van 12 °C. De neerslag valt van eind september tot eind april en bedraagt gemiddeld 500 mm per jaar. 's Zomers waait vaak de sirocco, die de temperatuur soms tot 40 °C doet stijgen waardoor het onaangenaam benauwd wordt. Malta is vrij kaal en rotsachtig met relatief weinig natuurlijke begroeiing. Van het zuidwesten naar het noordoosten loopt het eiland schuin af, het is als het ware gekanteld. Kenmerkend zijn ook de tientallen baaien en inhammen. De stranden zijn zonder uitzondering klein en vaak rotsachtig; alleen in het noordwesten zijn er enkele zandstranden. Over de lengte van het eiland loopt een diepe vallei met op de bodem een weg, die in tijden van zware regenval in een kolkende rivier verandert. Het eiland Gozo (Għawdex in het Maltees) is een kleine versie van Malta, inclusief de baaien en de diepe vallei over de lengte. Het landschap is echter wat ruiger en groener, vooral in de winter.

Malta heeft een zeer lange geschiedenis. Op de eilanden Malta en Gozo staan prehistorische opzichzelfstaande bouwwerken zoals de megalithische Tempels van Tarxien, gebouwd tussen 3500 en 2500 v.Chr., de tempels van Ħaġar Qim en Mnajdra en de op het eiland Gozo gelegen tempel van Ġgantija. Deze bouwwerken zijn ouder dan de Egyptische piramiden, en ook ouder dan Stonehenge. De tempel van Ħaġar Qim is zodanig gebouwd dat hij de tijd aangeeft, wat hem tot een zeer bijzondere tempel maakt die in dit opzicht wellicht uniek is in de wereld. Verder bevindt zich in Paola het Hypogeum, een in de ondergrond uitgehakt heiligdom met meerdere diepteniveaus.

De historie van Malta begint met de komst van de Feniciërs. Bij een van de Punische oorlogen werd Malta veroverd door de Romeinen. Het zou Romeins blijven tot de val van het Romeinse Rijk. De evangelist Lucas beschrijft in Handelingen 27-28 dat de apostel Paulus op het eiland Malta schipbreuk leed. Hoewel Lucas niet schrijft dat Paulus op het eiland evangeliseerde, wordt Paulus vereerd als de beschermheilige van Malta, omdat hij er het evangelie zou hebben gebracht. Volgens de Maltezers vond zijn schipbreuk plaats in het jaar 60 in St. Paul's Bay. Door de strategische ligging van het eiland was Malta van oudsher van groot belang voor het beheersen van de Middellandse Zee. In 454 maakten de Vandalen zich meester van Malta; in 464 de Goten, in 533 de Byzantijnen onder Belisarius en rond 870 de islamitische Arabieren, die onder andere het Siciliaans Arabisch, de voorloper van het Maltees meenamen. Het eiland werd uiteindelijk onderdeel van het Emiraat Sicilië.

In 1091 werd Malta door de Normandiërs onder leiding van Rogier I van Sicilië heroverd. In eerste instantie moest het Arabische bestuur alleen belasting betalen aan de Normandiërs, maar in 1127 verving Rogier II van Sicilië de Arabieren door een Normandisch bestuur en vervolgens werd Malta onderdeel van het Koninkrijk Sicilië. In 1530 schonk keizer Karel V het eiland als leen van het koninkrijk Sicilië aan de johannieters, die ook wel de Maltezer Orde of Maltezer ridders worden genoemd. Zij bouwden de grote vestingen in onder andere Valletta, Mdina en Rabat op Gozo. In 1800 werd Malta een Britse kolonie. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Malta zwaar gebombardeerd en beschoten door de Duitse Luftwaffe, vooral tijdens de Slag om Malta. De Britse koning verleende het eiland een hoge onderscheiding voor dapperheid, het George Cross. Het is sindsdien gebruikelijk om brieven te adresseren met "Malta G.C.". Het George Cross kreeg ook een plaats in het wapen en op de vlag. Malta was een Britse kolonie tot de onafhankelijkheid binnen het Britse gemenebest op 21 september 1964. Dit gebeurde na een constitutionele conferentie in Londen (juli 1963) en een referendum op het eiland (mei 1964). In 1969 verlieten de laatste Britse troepen het eiland. Tot 1974 was de Britse vorstin het staatshoofd; daarna werd het land een republiek. Malta is op 1 mei 2004 toegetreden tot de Europese Unie. Op 1 januari 2008 werd de euro ingevoerd als betaalmiddel.


L'Estartit, Spanje

L'Estartit is een Spaanse plaats gelegen aan de Costa Brava. Het maakt deel uit van de gemeente (municipio) Torroella de Montgrí en de provincie Gerona en ligt ongeveer veertig kilometer oostelijk van de stad Gerona. L'Estartit telt 3571 inwoners (2009). Het dorp ligt aan de voet van het Montgrígebergte. Ten zuiden van l'Estartit mondt de rivier de Ter uit in de Middellandse Zee.

Geschiedenis
L'Estartit was in het verleden de haven van het buurdorp Torroella de Montgrí. Het werd meer dan eens bestookt door zeerovers die zich verschansten op de eilanden. Het voormalige vissersdorpje groeide door de aanwezigheid van een kilometerslang zandstrand (de baai van Pals) en de opening van diverse grote kampeerterreinen in de jaren 70 en 80 van de twintigste eeuw uit tot een populaire badplaats met onder andere een jachthaven, Club Náutico de Estartit.

Duikoord
De aanwezigheid van de eilandengroep Illes Medes vlak voor de kust heeft l'Estartit tot een bekend duikoord gemaakt.

Jachthaven
De jachthaven Club Náutico de Estartit (CNE) is voor iedereen toegankelijk. In deze beschermde baai is er altijd een goede constante zeilwind aanwezig.


Cyprus, Paphos

De Republiek Cyprus (Grieks: Κύπρος Δημοκρατία, Kýpros Dimokratia; Turks: Kıbrıs Cumhuriyeti) is gelegen op het gelijknamige eiland Cyprus in het oosten van de Middellandse Zee, ca. 70 km ten zuiden van Turkije en 105 km ten westen van Syrië. Cyprus behoort geografisch gezien tot het Aziatische continent, echter om politieke en culturele redenen wordt Cyprus dikwijls tot Europa gerekend. Cyprus is sinds 2004 als lid van de Europese Unie opgenomen. Sinds 1983 bestaat op het noordelijk deel van het eiland de Turkse Republiek Noord-Cyprus, die alleen door Turkije wordt erkend. Het eiland is daarmee feitelijk in tweeën gedeeld.

Bezienswaardigheden: Ruïnes uit de Romeinse tijd (2e tot 5e eeuw na Chr.) in Paphos, Troodosgebergte met berg Olympus (1952 m.), Kykkos-klooster, Pano Lefkara, dorp met kantwerk, Rots van Aphrodite, Choirokoitia, archeologische site uit het Neolithicum

Taal: Talen op Cyprus zijn: Grieks, Turks, Engels

Bevolking: Etnische groepen (2001): 77% Grieken, 18% Turken, 5% Overige, waaronder Armeniërs

Religies: 78% Grieks-orthodox, 18% Moslim, 4% Overige, waaronder leden van de Armeens-apostolische Kerk en de Maronitische Kerk, Hindoes, Sikh, Bahá'í, Joden, Protestanten (inclusief Pinkstergemeenten) en Rooms-katholieken van de Latijnse Ritus.

Geografie

Oppervlakte: 9.251 km² [2] (in de praktijk controleert de officiële Cypriotische regering maar 5.895 km² van Cyprus, het overige gedeelte, ongeveer 1/3 van het eiland, wordt bestuurd door de niet-erkende staat Turkse Republiek Noord-Cyprus)

Inwoners: 796.740 (2009)

Bevolkingsdichtheid: 86,1/km² (2009)

Steden: De hoofdstad is Nicosia (Lefkosía [Gr.] / Lefkoşa [Tr.])

Andere belangrijke steden op het eiland zijn:

Limasol (Lemesos), Larnaca, Paphos, Famagusta (Ammochostos) (Gazimağusa [Tr.]),   Kyrenia (Girne [Tr.])

Het woord "koper" is hetzij afgeleid van de naam Cyprus, hetzij Cyprus is genoemd naar koper. Het element koper komt veel voor op Cyprus en wordt van oudsher gedolven.


Paphos of Pafos (Grieks: Πάφος, Páfos, Turks: Baf) is een stad op Cyprus, gelegen in het zuidwesten van het eiland, aan de Middellandse Zee. In 2002 had de stad ongeveer 40.000 inwoners. Paphos is de hoofdstad van de westelijke regio van Cyprus. Paphos is zeer geliefd bij toeristen, en toerisme is dan ook een belangrijke bron van inkomsten voor de stad. Het heeft mooie stranden, en verder is de natuur in en rond het Troodosgebergte ook zeer rijk aan vegetatie en bezienswaardigheden. Paphos heeft een internationaal vliegveld, waar veel chartervluchten op vliegen. Dit ligt zuidoostelijk van de stad. De haven van Paphos is niet zo belangrijk: de normale scheepvaart gaat via de haven van Limasol. Evengoed is de marina van Paphos voor jachten en dergelijke van belang. Er is geen spoorlijn op het eiland, per bus kan men andere plaatsen van het eiland bereiken. Niet ver van de stad steekt de rots van Aphrodite (Petra tou Romiou) uit de zee op. Volgens legendes zou Aphrodite, de godin van de schoonheid, hier geboren zijn uit de golven van de zee. De naam Petra tou Romiou betekent letterlijk Rots van de Romeinen in het Grieks.

Men onderscheidt diverse onderdelen van de stad, Pano Paphos (Boven-Paphos), Kato Paphos (Beneden-Paphos), Nea Paphos (Nieuw-Paphos) en Ktima Paphos. Vanwege de grote archeologische waarde ervan staat de hele stad op de werelderfgoedlijst van de UNESCO.

Beknopte geschiedenis van Paphos

Wat tegenwoordig Palea Paphos (Grieks voor oud Paphos) wordt genoemd, is niet onderdeel van de stad zelf, maar is de plaats waar de ruïnes van de oude stad zijn gevonden, bij het dorp Kouklia. In deze stad zou de Fenicische godin Astarte vereerd zijn, en mogelijk is zij door Myceneërs of Feniciërs gesticht. In feite bestond het nieuwe Paphos (Nea Paphos), dat niet ver van Palea Paphos lag, ook al in de oudheid.

Tijdens het Hellenistische tijdperk is Paphos lange tijd hoofdstad van het eiland geweest, in plaats van Salamis, de vroegere hoofdstad.

Paulus en Barnabas zouden volgens het christelijke Bijbelboek Handelingen Paphos hebben bezocht.

Bezienswaardigheden in en rondom Paphos

  • Archeologisch museum
  • Byzantijns museum
  • Etnografisch museum
  • Huis van Dionysos met mozaïeken
  • Kasteel van Paphos
  • Rots van Aphrodite (Petra tou Romiou)
  • Tombe van de koningen

Frankrijk, Provence, Goudargues

De Provence is bij iedereen wel bekend. Het zuidelijke stukje Frankrijk, dat baadt in de zon , de cultuur, de wijn, le Joie de Vivre. Iedereen kan zich wel perfect een Zuidfrans boertje inbeelden, die naast een druivelaar in de zon van alles aangename van het leven aan het genieten is. Daarom is het ook niet zo moeilijk om datzelfde te doen in het Zuiden: je wordt als het ware meegesleept doorde mensen en het leven ter plaatse. Het is onze eerste reis geweest met caravan en met familie. Alles andere reizen waren bijna alleen met ons twee en in hotels, dus dat was wel een aanpassing, maar we hebben er zeer erg van genoten. Ook was het bijna drie weken, dat ons verlof nu duurde, dus dat is ok anders geweest. We hebben prachtige natuur gezien, architectuur, geschiedenis geproefd. Als je een prachtig land met prachtige mensen wil bezoeken en ervaren, dan is this the place to be! De Provence is een gebied in het zuidoosten van Frankrijk. De Provence ligt tussen de Middellandse Zee, het Rhônedal en Italië. Grote steden in het gebied zijn Marseille, Toulon en Aix-en-Provence. De Provence maakt nu deel uit van de regio Provence-Alpes-Côte d'Azur.

Geschiedenis

De naam Provence is tijdens de overheersing door de Romeinen ontstaan uit het Latijnse provincia. In 121 v.Chr. werd het gebied deel van het Imperium Romanum. In de vijfde eeuw werd het door de Goten geregeerd. Dit duurde tot 536, toen de Franken het veroverden. in 713 werd de Provence geteisterd door Moorse plundertochten onder leiding van de emir Al Hoak. Bij het Verdrag van Verdun (843) werd het toebedeeld aan keizer Lotharius I. Zijn zoon Karel van Provence maakte er het koninkrijk Provence of Cisjuranisch Bourgondië van dat een kort leven beschoren was (855-863). Na een wanordelijke periode werd de Provence bij het Verdrag van Meerssen (870) opnieuw gevoegd bij het keizerlijk gebied, slechts voor korte tijd, want na de dood van keizer Lodewijk II in 875 viel het in handen van de koning van Frankrijk Karel de Kale, alweer voor maar een poosje. Karels zwager Boso V van Provence liet zich in 879 uitroepen tot koning van het tweede koninkrijk Provence. De zoon van Boso V, keizer Lodewijk III de Blinde, vertrouwde het bestuur van de Provence toe aan Hugo van Arles die op zijn beurt overdroeg in 934 aan Rudolf II, koning van Transjuranisch Bourgondië. Het nieuwe geheel werd het tweede koninkrijk Bourgondië-Provence, ook wel ’’Koninkrijk Arles’’ genoemd. Dat bleef bestaan tot 1032. Van 1033 tot 1264 maakte het als markizaat en graafschap deel uit van het Heilige Roomse Rijk, waarna door uithuwelijking het gebied onder de hertog van Anjou viel.

Sinds 1481 behoort de Provence toe aan Frankrijk en tot aan de Franse revolutie was het een zelfstandige Franse provincie.

Wijnbouw

Het amfora model van de wijnfles is typisch voor de ProvenceDe grootste Roséwijn producent ter wereld is de Provence. De drie Appellations, Coteaux d'Aix en Provence, Coteaux Varois en Provence en Cotes de Provence, zijn gezamenlijk de grootste producent van kwaliteitsrosé ter wereld.

De eerste Roséwijn vindt haar origine in de Provence, 2600 jaar geleden, toen de Grieken de eerste wijnranken aanplantten in de regio rond Marseille. Tegenwoordig is de regio rond Aix en Provence typerend voor de wijnen uit deze regio. De beste rosés komen uit deze regio. Voorbeelden zijn AIX Rosé, Revelette, Vignelaure en La Coste, maar ook La Bernarde, Estello en Ott produceren sinds jaren kwaliteit rosé.

De regio in z'n geheel wordt gekenmerkt door de associatie met de Côte d'Azur en haar mondaine levensstijl.


Kroatë, Dubrovnik, Cavtat

Een 5-tal km van Mlini, 12 km van Dubrovnik en op een steenworp afstand van het plaatsje Konavle, ligt het kleine stadje Cavtat met amper 2.000 inwoners, een leuk haventje met enkele mooie stranden. Het stadje doet een beetje middeleeuws aan. Om het uur rijdt een bus van Dubrovnik voorbij Mlini naar Cavtat. Het is in Cavtat ook 's avonds aangenaam vertoeven voor een mooie wandeling langs de haven met zijn vele uitstekende vis- en zeevruchten restaurants. In Cavtat waant men zich een beetje in de oude klassieke tijd. Dit komt door het oude romantische beeld van de plaats. Cavtat leent zich ook uitstekend als een vakantieresort. Er is genoeg accommodatie in de vorm van hotels en gasthuizen. Alhoewel er eigenlijk niet zo veel over Cavtat bekend is en de stad ook nog niet echt als toeristische trekpleister bekend staat is de plaats wel degelijk een bezoek waard.


Madeira, Portugal

Madeira (Portugees voor hout) is een eiland in de Atlantische Oceaan, ongeveer 700 kilometer ten westen van Afrika en 1000 kilometer ten zuidwesten van de Portugese kust. Samen met Porto Santo en de zuidelijker gelegen Ilhas Desertas en de Ilhas Selvagens vormt het de archipel en autonome regio Madeira van Portugal. De Azoren hebben binnen Portugal dezelfde status. De grootste stad op Madeira en tevens de hoofdstad van de autonome regio is Funchal. Madeira kent een zeer mild klimaat (temperatuur ligt vrijwel altijd tussen de 16 en 22 °C.) en is door de natuur, de vele bossen en bergen populair bij wandelaars en natuurgenieters. Omdat de kust voornamelijk uit steile rotswanden bestaat en zandstrand vrijwel niet aanwezig is, kent Madeira geen massatoerisme. De eilanden hebben een vulkanische oorsprong. De hoogste berg is de Pico Ruivo (1862 m). De bekendste specialiteit van Madeira is de versterkte wijn die ernaar genoemd is. Behalve door deze Madeira-wijn is het eiland ook bekend om de espada; een lange zwarte vis die op veel verschillende manieren bereid wordt.

De vele exotische bloemen die er in het wild groeien kenmerken het eiland zodanig dat Madeira ook wel het bloemeneiland wordt genoemd. Naast de Canarische Eilanden is Madeira de enige plek op de wereld waar de kanarie in het wild voorkomt. Daarnaast komt er op Madeira de Laurisilva veelvuldig voor, hetgeen ook op de UNESCO werelderfgoedlijst staat. Door de vulkanische oorsprong komt er op de eilanden geen enkel inheems zoogdier voor. Madeira kenmerkt zich door zijn unieke netwerk van levada's: smalle irrigatiekanalen die over het hele eiland door de bergen zijn aangelegd. Vanwege de steile noordkust, is de kolonisatie van het eiland begonnen aan de minder steile zuidkust, waar ook de hoofdstad Funchal ligt. Het water vanuit de bergen in het noorden werd via de levada's naar het relatief droge zuiden gebracht. Langs deze levada's is altijd een voetpad aangelegd, om onderhoudswerkzaamheden te vergemakkelijken. Op sommige plaatsen zijn deze paadjes slechts 20 centimeter breed en lopen ze vlak langs een steile afgrond. Op andere plaatsen zijn ze bijna twee meter breed. Als men goed op de borden let en eventuele adviezen van de lokale bevolking opvolgt, zijn deze laatste geschikt om er langs te wandelen.

Bestuurlijke indeling: Madeira is onderverdeeld in de volgende gemeenten:

Calheta (Madeira), Câmara de Lobos, Funchal, Machico, Ponta do Sol, Porto Moniz, Porto Santo, Ribeira Brava, Santa Cruz, Santana, São Vicente


Rusland, Moskou

Moskou (Russisch: Ìîñêâà, Moskva) is de hoofdstad van Rusland, en voorheen van de Sovjet-Unie. Het ligt aan de rivier de Moskva en had op 1 januari 2005 10.381.288 inwoners. In Moskou bevindt zich het Kremlin, dat als zetel van de nationale regering dient. De patriarch van Moskou is het hoofd van de Russisch-orthodoxe Kerk. Moskou ligt binnen de oblast Moskou, maar maakt hier geen deel van uit. Het is het bestuurlijk centrum van het Centraal Federaal District en is een federale stad. De inwoners worden Moskovieten genoemd.

De manier waarop wij ernaartoe gegaan zijn was eigenlijk niet ideaal, verre van zelfs. Wij zijn met een groepmuziekanten meegegaan op 'tournee' door Moskou ter ere van het 250 jarig bestaan van de stad Istra. Door de kennis van Timo van het Russisch (als gediplomeerd vertaler Duits-Russisch) was dit echter qua beleving en qua prijs een buitenkans. Daarom hebben we er perfect gebruik van gemaakt.