Zilvermeer - Mol


Zondag 14 September 2008: Zilvermeer, Mol

We vertrekken vroeg naar Roel, want daar hebben we afgesproken met Ju ook. Wij rijden met de Volvo V40 met een bak op ons dak en vertrekken naar Kontich naar de carpoolparking. Daar komt nog een hele groep samen en iedereen rijdt naar Mol richting Molse Meren. Het Zilvermeer is iets waar we al wel een tijdje willen gaan zien en nu vandaag komt het ervan. Er is een onderwatertentoonstelling van cultuur, er werden ook verschillende soorten vis uitgezet en we zijn eens benieuwd wat we daarvan zullen zien. Rond het middaguur komen we allemaal aan bij de ingang van het Zilvermeer en we kunnen in kolonne allemaal samen tot aan Zilvermeer Strand. Daar is ook duikclub Atlantis gelegen. Eerst moet iedereen geregistreerd worden in de computer terwijl we een koffie drinken en dan krijgen we een korte briefing. Er is slechts één plannetje voor de hele groep, dus dat wordt moeilijk. Eef duikt samen met Timo en Jurgen en Roel duikt met kleine Flor. UIteindelijk komt het erop neer dat Danny De Mars een groep van wel 9 duikers op sleeptouw neemt. Dat wordt lachen.

Het is al iets na 13:00 wanneer we te water gaan. Al snel beseffen we dat het niet makkelijk zal zijn: wij hangen als laatste in de ketting: dat wordt ploeteren. We proberen het een keer, dan nog een tweede en beseffen dan dat we eigenlijk gewoon beter met z'n drieën kunnen verdergaan. Dat doen we dan ook. We duiken naar het ponton op ongeveer het diepste punt van het Zilvermeer en hangen daar even tegen de kerstboom. Dan gaat de weg terug naar de kant. Tot nu toe zijn we al een dik half uur aan het duiken en hebben nog geen botten gezien. Het toffe is dat Timo niet veel last heeft van zijn verkoudheid, enkel bij dieper dan 12 meter heeft hij wat last van niet-kunnen-klaren. Dat is geen probleem want daar komen we bijna niet. Onze weg leidt ons naar de kant, zegt ons kompas, want verder zien we niks dan de zandbodem van het meer en een groene schijn van het water. Geen vis, geen kunst, amai, da's lang rijden om gewoon een duikje te doen. We komen bij de kant en beslissen nog even verder langs de kant te gaan en zien dan toch twee van de kunstwerken die hier gelegd zijn: een wrak van een roeibootje en Minerva. We lachen nog wat want Timo had zijn onderwatercamera bij zich, maar meer dan wat gezever en gelach en onnozel gedoe komt er niet van. Op een bepaalde moment ploeteren we zelfs met ons drieën in een diepte van 50 cm, wat een duik :-). Het is niet echt zo leuk meer want we hebben het hier gezien - of beter niet gezien. We gaan dus uit het water en douchen ons. We drinken en eten iets heel kleins en sluiten ten huize Galgestraat af met een frietje. We hebben ons heel goed geamuseerd, maar niet veel gezien. Te veel afstand naast de routes afgelegd. Als we hier ooit nog terugkeren, moeten we zeker een OW plannetje afdrukken en plastificeren want anders is er geen botten te zien.