2011

     

Fotoalbum Nemo33

België: Ukkel: Nemo 33: Diepste zwembad ter wereld

 

Duiken

Donderdag 17 november 2011: Nemo 33: Eerste duik samen met Veerle

Timo heeft vandaag een dag verlof genomen en Veerle had vrij gekregen bij De Lijn. Om ons een beetje voor te bereiden om in Mexico samen te duiken, wil Timo toch eerst eens met Veerle onder water gehangen hebben. Zij heeft eerder dit najaar haar OWD gehaald en Timo wil weten hoe ze met de omstandigheden omgaat. Nemo 33 zal niet echt een duidelijk beeld geven, maar wel een algemene indruk hoe kalm of onrustig Veerle is tijdens een duik. We vertrekken dus in de Galgestraat richting Ukkel. Even een klein stukje verkeerd, want we waren er allebei niet goed met onze kop bij. Swat, we raken er nog perfect op tijd, want we moesten toekomen tussen twaalf en kwart over om de duik te starten om half één. Er is niet veel volk, want er zijn in totaal maar negen duikers. Dat zal wel leuk zijn. We passeren even langs de kleedkamers en spreken dan af voor de briefing van iemand van Nemo 33 zelf. Die vertelt in half gebroken Nederlands wat de planning is en hoe het uur er zal uitzien. Timo had gisterenavond al een briefing gedaan met Veerle en herhaalt gewoon nog eens de belangrijkste dingen. Altijd teken doen als ze honderd bar heeft, Timo zal eerst na tien minuten wel eens vragen hoe het staat. Ook bij vijftig bar zelf teken doen. We gaan eerst rustig beginnen naar de tien meter, dan even richting put tot een diepte van maximum achttien meter - als Veerle op haar gemak is - en dan even de luchtbellen binnen en nog wat rondduiken.

Eerst moeten we even tien minuten snorkelen, dan kunnen we ons materiaal klaarmaken en de duik starten. Alles gaat vlotjes, geen van ons beide heeft een probleem om alles samen te stellen en we kunnen tien minuutjes later echt beginnen. Veerle was verwonderd dat ze geen lood nodig had, maar tot haar eigen verbazing lukt het perfect om onder te gaan met een lege jacket. Eerst gewoon tot één meter, dan het volgende stapje naar vijf meter en dan stilletjes naar de tien meter. Veerle zakt traag, maar dat is geen probleem, Timo wacht op haar. Ze heeft een beetje last om haar rechteroor te klaren, maar stelselmatig raken we toch tot de tien meter. Alles OK? Ja hoor en dan verder richting put. Even kijkt Timo naar Veerle om te weten of ze het ziet zitten om hierin te gaan tot achttien meter en dan zakken we rustig. We hangen naar elkaar toe zodat Timo Veerle goed in het oog kan houden en het lukt heel erg goed. We bereiken een maximum diepte van zeventien en een halve meter. Goed, hier even blijven hangen, Timo vraagt de lucht en dat zit ook nog goed, dus we gaan dan heel kalm naar boven, naar de tien meter terug. We hebben nog een hele tijd, dus we gaan even in één van de luchtbellen en steken daar onze kop eens boven. Eerst in de submarine-cave waar Timo een paar foto's neemt. Hij vond het wel leuk om zijn camera nog eens mee te doen, dus enkele fototjes.

De volgende stop is in de echte grot met stalagtieten op de wand geschilderd en daar doen we snel nog een klapke. Dan verder en gewoon een beetje rondhangen op de tien meter. Alles gaat OK en Veerle doet het goed tijdens haar vijfde duik dit jaar. Er zijn maar twee kleine opmerkingen waar ze rekening mee moet houden, maar die houden we voor onszelf :-). Veerle heeft maar twee keer heel erg kort minder controle over haar buoyancy, maar stijgt maar een dikke meter boven Timo en komt dan terug naar beneden zonder op de bodem te kletsen. Dat op zich is wel niet slecht. Ze doet het goed en is blij met deze duik. Dan is het stilaan tijd om een beetje hoger te gaan hangen rond de vijf meter, want Veerle zit al tegen de honderd bar. We hangen even voor de vensters en kijken wat TV in het restaurant. Er zijn dolfijnen te zien, haaien en een enkele schildpad. We blijven hier een beetje onnozel rondhangen en zakken nog even terug naar de put en dan terug naar de vijf meter. Geen problemen en we houden ook onze safety stop constant in het oog. We duiken vandaag echt volgens de regels, hoewel terug iets dieper gaan misschien niet ideaal is. Dat is echter niet zo een probleem en dan wordt er een aantal keer ijzer op ijzer getikt zodat we weten dat het bijna gedaan is. We gaan rustig naar de trap en naar de oppervlakte en zorgen dat al het materiaal terug op zijn plaats komt en kunnen ons douchen en iets gaan drinken. We schrikken even van de prijzen en zullen er dus maar één drinken. We praten nog een beetje na en Timo is best wel fier op Veerle en Veerle is ook best wel fier op Veerle zelf.

Leuk duikje als voorbereiding op het echte werk binnen enkele weken!