2011

     

Fotoalbum Oosterschelde

Nederland: Oosterschelde Zierikzee, Zeelandbrug

 

Duiken

Woensdag 27 juli 2011: Zeelandbrug: Ongelooflijk veel blauwtipjes

We proberen vandaag ondanks het slechte weer van de voorbije dagen toch nog eens een dukje te doen. Normaal doen we het eerder op donderdag of in het weekend, maar door verschillende drukke agenda's duiken we op woensdagavond. Na het werk om iets over vijf vertrekken we bij Roel. Jurgen is al weg uit Brussel tegen dan en we zullen elkaar aan de Zeelandbrug zelf dan wel zien. Als er te veel file staat kunnen we nog altijd afzakken naar Wemeldinge of zelfs naar Oesterdam als het echt te gortig wordt op de weg. Daar hebben we echter niet veel van te vrezen, want alles gaat heel erg vlotjes. Zierikzee is best wel een eindje rijden, zeker als we gewoon 's avonds na het werk ernaartoe rijden valt dit op. We komen er goed op tijd aan, want in deze vakantieperiode is het nog niet druk: bouwverlof is nog volop bezig. We moeten nog even wachten omdat de brug van de Oosterschelde zelf even open blijft om het waterverkeer door te laten en dan kunnen we naa de Galgelaan rijden in Zierikzee. Helemaal daar achteraan is een grote parking waar vandaag niet veel auto's staan. In totaal misschien een stuk of tien, maximum. Jurgen is er net voor ons en we maken ons klaar om te starten aan de duik. We moeten te water zo rond een uur of zeven en beslissen nu om eens langs de oude trap te water te gaan. Zijn we daar wel zeker van?

Het is een hachelijke operatie om langs de oude instapplaats te water te gaan. Waarom zou je dat dan ook eigenlijk doen, want er staat twintig meter verder een goede nieuwe trap. Tja, dan moeten we niet zoveel afstand afleggen onder water om in de buurt van de sepia stellingen uit te komen. Het eerste deel gaat vrij vlot, maar dan is het wel wat klauteren over de spekgladde stenen. Timo is de kamikaze van de avond want hij valt met zijn linkervoet in een gat en valt dan het water in. Hij bezeert zich niet, maar aangenaam is anders. Jurgen en Roel gaan ook te water, maar doen het iets minder risicovol, maar elegant is het niet. Op handen en voeten en gat glijden ze het water in. Oef, dat is deel één van het duikplan al goed gepland en uitgevoerd. We steken onze kop al onder water en zien dat het zicht niet echt heeel erg goed is. Misschien wordt het iets dieper en verder het water in wat beter. Iedereen klaar: Timo midden, Roel rechts en Ju links. Timo neemt naar goede gewoonte de camera mee en neemt dan ook de duikleiding. We zijn alledrie echt heel op ons gemak en duiken uit tot ongeveer een diepte van een meter of acht, kiezen dan nog een beetje richting oosten, maar tegen dan hebben we al serieus wat ontdekkingen gedaan.

Onze eerste spot van de dag - zijn een paar koppeltjes bruine plooislakken. Ze zijn best wel groot en zijn nog steeds volop bezig eitjes aan het afzetten. De kleuren van de slakken komen erg goed uit tegen de donkere achtergrond van het water. Hier op een meter of acht is het donker, niet zo donker dat je niks meer ziet zonder lamp, maar je kan de lamp toch best gebruiken. En dan begint Timo weer te flippen: hij ziet een blauwtipje. Foto's hier, foto's daar, hij neemt er toch wel wat. Mission accomplished, nog eens een blauwtipje gezien. All right! Iedereen happy. We duiken nog even verder naar het oosten en dan nog een blauwtipje en dan nog één en nog één. Het zit hier vandaag vol met deze soort naaktslakken. We zien er wel veertig stuks en sommigen zitten vlakbij elkaar of op elkaar, echt een prachtig kleurenpalet in de Oosterschelde deze avond. Het zijn er zo veel dat we op de duur zelfs niet meer de moeite doen om het elkaar te tonen. Timo heeft een belachelijk goede duike, niet te schatten, zeker als naaktslakkenliefhebber is dit een klein mini-feestje. Maar er is nog meer te zien in de Zeelandse wateren. We worden regelmatig gevolgd door zeebaarzen en zoeken de bodem verder af naar andere dieren die we moeten zien zoals bijvoorbeeld een zeepaardje of een baby-sepia. Maar dat lukt niet vandaag, misschien hebben we de volgende keer of volgende week met het duikweekend meer geluk.

Na een half uur duiken doet Timo teken dat we draaien, Roel en Ju doen mee en we gaan iets dieper terug richting duiktrap. Iets dieper is niet echt veel dieper, maar we duiken nu rond de tien - elf meter. Op de terugweg zien we opnieuw een hele bende bruine plooislakken en enog meer blauwtipjes. Zeker als ze met twee bij elkaar zitten is het een prachtig zicht. Sommigen zijn wel vier centimeter groot, andere zijn maar een dikke centimeter: voor elk wat wils. Stroming staat er vandaag eigenlijk weinig of niet. Onze ogen turen wel nog steeds de Oosterscheldebodem af naar ander leven, maar er wordt eigenlijk niks speciaals meer gezien. Daarmee wil ik helemaal niet laten uitschijnen dat we het niet leuk vinden hier. De duik is heel relaxt en we zien heel veel slakken: perfect dus. timo probeert nog een leuk beeeld te maken van een spookkreeftje of anders bekend als een wandelend geraamte en het blijkt nu dat het wel goed gelukt is. Op de terugweg toont Timo nog een zeedonderpad aan zijn buddies en na een uur keren we stilaan terug in de richting van de kant. We doen onze safety stop perfect, hoewel dit misschien niet echt nodig was geweest, want het diepste punt was net geen twaalf meter, maar zoals het ons geleerd is, doen we dit wel. Na een dikke zeventig minuten voelen we dat de vingers en de tenen al lang in het water hangen en het wordt stilaan tijd om eruit te komen. Bevriezen gaan onze handen en voeten niet meer doen in de achttien graden van het Oosterschelde-water, maar aangenaam is het niet. Onze luchtvoorraad is trouwens ook al bijna op: Timo moet echt heel op zijn gemak geweest zijn, want hij heeft nog negentig bar, de anderen iets minder, maar nog steeds voldoende om de duik veilig te beëindigen. We keren terug naar de auto, zorgen dat alles terug op zijn plaats ligt en rijden dan naar Kalfort om iets te drinken. Van duiken krijg je dorst hé. Roel had voor Ju en Timo een hapje klaargemaakt en in de auto smult Timo er volop van. Roel rijdt naar Kalfort, dus alles dik OK. Nog snel een Duvel in Coolhem en dan tegen twaalf uur terug thuis. Een hele leuke avond met een hele leuke duik. We onthouden vooral de vele blauwtipjes, schitterend!!!!!