2011

Fotoalbum Oosterschelde

Duiken

Donderdag 7 april 2011: Nederland, Oosterschelde, Oesterdam: Snotolf en zeedahlia

Na het werk vertrekt Timo naar Bergse Diepsluis (aka: Oesterdam). Het is een aangename donderdagavond, lekker weertje, het is zonnig en bijna twintig graden. We dachten dus eerder deze week dat het een ideale avond zou worden om naar Oesterdam te rijden en daarna zoals elke donderdag ene te gaan drinken in de Vadde in Bornem. Zo gezegd zo gedaan. Om kwart over vijf is Timo al op weg vanuit Koningslo. Er was een ongeval geweest op de E19, dus hij neemt de A12 en dan de Antwerpse Ring. Maar ook daar big problems. Uiteindelijk is hij ter plaatse om 17:45, maar Jurgen is een kwartier later vertrokken en die is er nog niet. Timo doet dan maar een klapke met een duiker die nog moet vertrekken. Het water zou al een graad of 8 moeten zijn, de snotolf zat er zondag nog en op het platform zou een kleine zeedahlia moeten zitten. OK. Drie missies dus: eerst platform vinden: daar valt of staat ook missie 2 en 3 mee, dan snotolf vinden en daarna ook de zeedahlia. Timo geniet wat van het goede weer en wacht op Jurgen. Die arriveert om kwart over zes ongeveer en we maken ons klaar om onze avondduik te starten.

Eerst alles optuigen, dan ons aankleden, buddy-check en dan de dijk over om te vertrekken aan de trap. Dat moet allemaal wel lukken. Jurgen heeft zijn lamp niet bij zich, want hij vergat die van Roel te vragen, maar over zijn jacket en lamp heeft hij wel goed nieuws gekregen. De jacket heeft een nieuwe inflator onder garantie en de lamp wordt door Greenforce vernieuwd ook onder garantie. Dat klinkt dus echt heel goed: merci Frog en Greenforce! En dat is trouwens ook goede reclame. Het komt er dus op neer dat Timo de grote lampkop erop zet en dat Jurgen dicht bij hem blijft duiken om zo toch de duik te kunnen starten. We voelen al direct dat het water warmer is dan de vorige duiken twee en drie weken geleden en dat is wel leuk. Het is ook niet druk, dus het zicht zou best eens kunnen meevallen. We duiken uit op twee honderd en tien graden om zo dicht bij het platform uit te komen. Wanneer we de wand bereiken zien we iets verder de paal staan en wederom weten we dat we op goede weg zijn. Dan is het nog een halve minuut tot we het platform zien opduiken uit het groene water. Onderweg waren we al een aantal kleine zeenaaldjes tegengekomen. In totaal zien we er toch een stuk of zeven, die zijn echt goed vertegenwoordigd vandaag.

We gaan langs links onder aan het platform eens kijken, maar daar is niet veel te zien. Normaal zitten er wat steenbolkjes, maar nu is er geen vis te bespeuren. Op het platform ligt iemand te filmen, dus daar gaan we straks eens kijken. Dat is waarschijnlijk de locatie van de zeedahlia. We maken de toer verder tot we de snotolf zien. Daar blijven we een dikke vijf minuten hangen en zien die weer rare kapriolen uithalen om zijn eitjes te bevoorraden met vers Oosterschelde-water. Dan gaat hij terug zitten op zijn plaatsje en kijkt ons met zijn kraaloogjes en zijn dikke snotolf-lippen. We duiken dan omhoog over de rand van het platform en zien dat de filmende duiker al weg is. Dus we gaan eens kijken of er werkelijk een zeedahlia zit. Deze is niet zo groot als diegene die we zagen in Den Osse vorig jaar, maar is ook mooi. Iets knapper gekleurd, maar ja de OW-hoes van Timo is nog niet klaar, dus nog geen foto's. Wedden dat al dit moois weg is tegen dat de hoes terug bij mij is. Swat niet zagen: we zien de beestjes nog, dus dat is ook al top. Na een duiktijd van ongeveer vijftien minuten verlaten we het platform, passeren nog even langs de snotolf en duiken dan naar de wand. We spotten veel zeenaaldjes zoals eerder vermeld en die zijn echt wel leuk als ze met hun kleine snuitjes naar je toe komen gezwommen, met die kleine rugvinnetjes: echt toffe beestjes. Een paar keer komen krabben uit de donkere zandbodem en het lijken dan wel kleine mosters uit een horrorfilm. We duiken gewoon de wand af en keren daarna terug richting trap.

Na 45 minuten bereiken we de trap en hebben eigenlijk niet echt veel speciaals meer gezien daarna: paar kleine kreeftjes, maar verder niks speciaal. We hebben de twee hoogtepunten al gehad voor deze duik, dus beter dan de snotolf en de zeedahlia was moeilijk. Op het einde hebben we toch een beetje kou, maar niet zoals de vorige twee duiken dit jaar. We kleden ons om en gaan dan met de auto terug richting Bornem. We zijn zo rond half negen in St Vadde en daar drinken we een paar Duvels op de leuke duik. Dit weekend voorspellen ze goed weer terug, dus zondag of zaterdag zullen we terug eens in de Oosterschelde hangen. Joepie!