2010

Duiken

     

Fotoalbum Specialties

België: Puurs, Mechelen: Specialty Navigatie

 

 

Woensdag 18 augustus 2010: Theorie sessie van de Specialty Navigatie

Het is al een hele drukke week geweest: elke dag op zwier en dan nog zelfs twee afspraken per dag. En dan heb je zoiets van: we doen er snel nog een specialty cursus bovenop. Dat moet echt wel kunnen denk ik dan. Afspraak op Schoonmansveld, 10, 2870 Puurs om 19:00 in de gebouwen van K Puurs Logistics. Dat is makkelijk dichtbij, dan moet ik niet helemaal tot in Mechelen rijden naar de Nekker, geen slecht idee Flor. Er staat al heel wat volk, wanneer ik er toekom, zeg tegen iedereen een goede dag. Er zijn toch wel gezichten die ik nog niet gezien heb. Dat is een goed teken, dan is de club goed aan het groeien. Ik ga ook veel te weinig naar de activiteiten van de club, dus dat zal er ook wat voor tussen zitten. De hele groep telt ongeveer 15 man en Flor en Paul zijn de instructeurs van dienst. We moesten bij ons hebben: kompas, potlood en gom, boek van Advanced cursus. Alles check, we kunnen beginnen.

Flor geeft een korte inleiding wat de bedoeling is van de cursus en begint dan na een kort technisch oponthoud een video van PADI te tonen. Het gaat in het begin vooral over wat je tijdens de Advanced cursus al geleerd hebt, maar dat is niet slecht want dat is ondertussen toch al enkele jaren geleden voor mij. Wat zijn de voordelen dat je goed kan navigeren.

  • Het reduceert spanningen en verwarring
  • Het voorkomt dat je lange stukken moet zwemmen aan de oppervlakte
  • Het duikplan wordt erdoor effectiever
  • Het voorkomt dat je je buddy kwijt raakt
  • Het spaart lucht

 

De rest van de vragen en antwoorden kan je hier vinden: de kennistoets van de PADI Specialty Onderwaternavigatie.

 

Daarover gaat het eigenlijk lange tijd. De video wordt af en toe gestopt zodat Flor praktische voorbeelden kan geven en gaat regelmatig ook in op echte live-voorbeelden van duikplaatsen die de meesten al wel kennen. Het gaat over duiken in de Oosterschelde of in de Nekker, sommige voorbeelden van Egypte of de Noordzee, dus je merkt al direct dat je door navigatie wel wat problemen kan vermijden. Sommige van de tips heb ik al toegepast wanneer ik bij eerdere duiken de leiding pakte, maar er zitten er toch een aantal in die je zeker moet onthouden. Maar daarvoor moet je de cursus zelf volgen. Om goed te kunnen navigeren is het nodig dat je een afstand goed kan inschatten. Daar worden enkele mogelijkheden voor gegeven: vinslagen, tijd, flesdruk, zelfs een meetlint kan gebruikt worden. Heel belangrijk is ook de natuurlijke navigatie of je nu op een bekende plaats bent of op een nieuwe plaats duikt, het kan je altijd van pas komen: golven, stromingen, getijden, invalshoek van de zon en nog andere. En dan komt het belangrijkste deel waar Flor op hamert. In zijn woorden: "Mannekes, denk eraan: patronen, patronen, patronen!" We zullen dan maar geloven dat het dan belangrijk is zeker. En inderdaad door de praktische voorbeelden toont hij aan dat je in bepaalde situaties jezelf kan redden door die patronen te duiken. En een patroon moet niet enkel gezien worden als de driehoek, rechthoek of het vierkant, maar kan ook perfect zijn: in een rechte lijn naar het diepste punt en dan zigzaggend over 10 - 20 meter terug naar boven komen. Dat is een nieuwe, maar zeker nuttig als je een onbekende duikplaats gaat verkennen.

En dan komt een belangrijke tool voor de navigatie aan bod: het kompas. Daar doen we enkele oefeningen mee om het kompas beter te leren kennen. We doen die al zittend, want al rondlopend in de kleine meeting-room is het niet te doen met zoveel volk. Misschien doen we bij de eerste buitenwatersessie het eerst nog eens aan land. Een driehoek navigeren (een kompas kiest de buitenhoek, dus 120°), een vierkant (drie keer 90°), je kan met een kompas zelfs veelhoeken duiken en dan nog op dezelfde plaats uitkomen, als je het goed uitvoert natuurlijk. Een goede tip is een kleine afwijking inbouwen in je kompaskoers. Als je dan uitkomt waar je het object zou moeten vinden, weet je tenminste toch steeds welke kant je moet gaan zoeken.  De laatste oefening is de kennismaking met de NAV-finder. Een NAV-finder is een ideale tool bij het zwemmen van een uitgestippelde koers. Je tekent je gevolgde of te volgen route uit, telt vinslagen en tekent die op op de NAV-finder. Elk hokje erop stelt 5 vinslagen voor. Je duidt de gezwommen koers en afstand aan op de NAV finder, je zwemt dan een nieuwe koers met een bepaalde afstand en duidt ook dit weer aan. Zo ga je verder tot je wil terugkeren naar de beginplaats. Je legt het eindpunt waar je je nu bevindt in de juiste positie en je kan perfect aflezen welke koers je nodig hebt en ongeveer hoeveel vinslagen je erover moet doen. Echt een coole tool! Nu hopen dat de praktijk het ook uitwijst.

De belangrijke lessen komen voor het einde: gebruik alles wat je kan voor de navigatie, dus niet alleen een kompas, maar een combinatie van verschillende middelen en tools die je tot je beschikking hebt. Ken ook de grenzen van kompasnavigatie en pas je duikplan aan zodat je ten allen tijde binnen de redelijke grenzen blijft. En last but no least: Gebruik je gezond verstand en kijk!

De eerste sessie van de theorie zit er dus op en naar goede gewoonte gaan we een pint drinken, nu in den Ooievaar hier vlakbij in het industriegebied. Om iets over twaalf zijn de meesten al op weg naar huis en kunnen we in ons bedje kruipen. Zondag is al de eerste buitenwatersessie om half elf aan de Nekker.

 

Zondag 22 augustus 2010: Module 1: Specialty Navigatie

Afspraak aan het rond punt van De Nekker om half elf. Iedereen is er op tijd en het is een grote groep: 6 voor de specialty navigatie (Monique, Roger, Frans, Niels, Ronald en Timo). Dan zijn er nog enkele die hun advanced komen doen en nog een groep die dit jaar hun Rescue brevet komen halen. Die hebben volgende week examen: succes hé! Wij beginnen eerst met wat oefeningen aan land: een vierkant, een driehoek, een rechte lijn met een denkbeeldige rots waar je rond moet gaan. Dan moeten we voor Flor een scenario navigeren dat veel nodig is: een boot ligt 30 meter weg in den blue van een pinnacle. Hoe weet je wanneer je helemaal rond bent en hoe navigeer je terug naar de boot: vinslagen tellen, kompas, natuurlijke navigatie: dat heb je hier allemaal nodig. Dan is het tijd om ons op te tuigen en naar het water te gaan. Diederik assisteert Flor en helpt ons om onze tijd en vinslagen te tellen over een afstand van 30 meter. Diederik hangt in De Nekker en wij moeten langs de koord duiken: eerst boven water heen en terug en slagen tellen, dan weer heen en terug en tijd meten. Dan moeten we nog eens hetzelfde doen onder water. Meer vinslagen en tijd onder water dan aan de oppervlakte op snorkel. Logisch toch?

Dan begint de natuurlijk navigatie. Niet gemakkelijk. Eerst een vierkant: de eerste keer lukt het bij ons niet zo goed. Niels en Timo waren een buddy-team. De tweede keer is al beter, maar pas de derde keer lukt het perfect. Onder water lig je op de bodem in de zwemrichting vanwaar je kwam, dan draait er een buddy zich in een hoek van 90° tegenover de andere en dan zwem je evenveel slagen als het eerste stuk (10). Dat doe je drie keer en dan kom je normaal perfect uit waar je moet zijn. Een rechte lijn natuurlijke navigatie lukt eerst helemaal niet, want we zijn heel erg veel naar links afgedoken. Blijkbaar hebben we beiden dezelfde afwijking naar links, is perfect normaal volgens Flor. Die andere afwijkingen die we hebben niet, maar dat heeft niks met duiken te maken LOL! Dan beginnen we aan het gedeelte kompasnavigatie. We moeten op een boei navigeren, komen na 90 vinslagen op een rode boot en dan nog iets verder en dan komen we aan het wrak. Dat is de theorie die de tweede keer echt perfect wordt uitgevoerd. De eerste keer was een echte ramp: niemand weet waar we in de mist gingen, want we kwamen echt 10 meter verkeerd uit. Een slechte dag van Timo zeker. Tijdens de navigatieoefeningen zien we een karper en enkele baarsjes. Dat is niet zo goed om de tel van de vinslagen te onthouden, maar je kan er toch niet naastkijken, wanneer je dan eindelijk iets ziet in de Nekker.

We zijn al bijna drie uur bezig en dan wordt het tijd om alles af te tuigen, alles snel in de auto's te zetten en iets te gaan drinken en de debriefing te krijgen. Alles zat bij de meesten al goed: Flor vertelt dat hij in het verleden al drie lessen nodig had eer ze aan land alles al onder de knie hadden. Dat was bij ons niet het geval, dus we zijn nog niet zo slecht bezig. Het was een inspannende duik, uiteindelijk toch een duiktijd van 55 minuten en erg lang en veel gepalmd. We drinken nog iets in het watersportgebouw en keren dan terug naar huis. Ik denk dat iedereen echt wel goed zal slapen deze nacht. Op naar de volgende, ergens het weekend dat komt.

 

Zondag 29 augustus 2010: Module 2: buitenwaterduiken van navigatie

Het is al vroeg dag, want er was afgesproken om half tien aan het rond punt aan de Nekker. Iedereen is er op tijd, bijna toch en we rijden in kolonne naar de parking. Niels, Monique, Roger, Ronald en Timo doen al hun tweede module en de andere starten met de eerste. Het is een tamelijk grote groep en oneven getallen, dus Ives en de vader van Niels moeten inspringen om voldoende buddy-teams te vormen. Wij starten met de eerste oefeningen van module 2 en doen dan nog een paar van de module 1. Niels en Timo zijn net als vorige week een buddy-team en de eerste oefening is een vierkant duiken met zijden van 30 vinslagen. Je mag maar een paar meter afwijken van het startpunt. Timo doet de navigatie als eerste, Niels telt. We duiken recht vooruit vanaf het terras van het watersportgebouw, komen al snel op een diepte van 10 meter en daar is het erg donker en goed koud. De oefening lukt goed en dan wordt er gewisseld: Niels navigeert en Timo telt. Onderweg zien we een paar kleine baarsjes, maar we laten ons niet afleiden (tellen en navigeren primeert hier) en komen opnieuw goed uit bij het punt van vertrek. Heel erg goed.

De tweede oefening is een driehoek, wederom van 30 vinslagen. Het zicht begint al een stuk slechter te worden, want de anderen hebben hier ook al gedoken en dus houden we een diepte aan van net boven de stofwolk. Ondanks het slechte zicht lukt het perfect bij Timo en ook bij Niels. We zijn precies niet slecht bezig. Dan komt nog de natuurlijke navigatie van een rechte lijn. Vanaf de boei bij de Ford, langs enkele dikke houten palen, voorbij de WC en zo komen we aan bij de wand. Op de heenweg mogen we zo veel we willen terug omhoog komen om te zien of we goed bezig zijn. We doen dit om de 20 vinslagen tot we een totaal hebben van 80. Over de boot en de spiegel komen we aan het einde en duiken dan perfect de wand terug zonder boven te komen, vinden het einde van de wand en blijven op de 5 meter zoals we in het heengaan gedaan hebben. De WC vinden we nog goed, en een paar houten palen ook, maar dan wijken we een beetje af naar rechts en komen op een meter of 8 uit van de oranje boei van de auto. Goed genoeg om geslaagd te zijn.

Terug naar het terras en dan moeten we even van buddy-team wisselen. Timo doet de oefening kompas duiken in een rechte lijn met Ronald. De eerste keer lukt het niet zo goed: de afwijking is iets te groot om goedgekeurd te worden, maar de tweede keer met minder vinslagen lukt het wel goed. Ronald stopt de oefening op driekwart van de terugweg, want zijn lucht is op door de vorige lange oefeningen. Dan wederom een buddy-wissel. Niels en Timo zoeken de duikfles langs de wand, komen naar de oppervlakte en doen een kruispeiling op de berk naast het watersportgebouw en op de witte boei. De coördinaten worden genoteerd en volgende week moeten we die fles met deze gegevens terugvinden.

Timo doet nog een oefening: 80 vinslagen op kompas in een rechte lijn. Dat lukt perfect vandaag, vorige week was wat anders, maar nu echt bijna een perfecte oefening. Nice! We zitten ondertussen al 2.5 uur in het water en het begint al best vermoeiend te worden en ook al wel wat frisser. Flor en Nele overtuigen Timo om toch nog de laatste oefening te doen. Hij krijgt 7 koersen en 7 aantal vinslagen en moet die volgen en na de laatste koers terug boven komen op het vertrekpunt. Het zicht is nog veel slechter dan in het begin, maar het lukt niet slecht. De laatste koers is er echter te veel aan. 292° met 18 vinslagen had ons terug naar de kant moeten brengen, maar Timo kan de koers op zijn leitje niet goed lezen door het slechte zicht en navigeert 192° in plaats van de noodzakelijke 292°. Dan kom je natuurlijk niet uit waar je moet zijn. En eigenlijk wist Timo wel dat hij niet goed bezig was met deze laatste koers, maar ja, volgende week eens overdoen en dan wel goed.

Na bijna drie uur in het water, komen we eruit en gaan we in het watersportgebouw er ene op drinken. Eigenlijk twee ook. We krijgen eerst een de-briefing van Flor en Nele en iedereen heeft het eigenlijk best goed gedaan. Na de briefing is het nog wat babbelen over koetjes en kalfjes en rond een uur of drie gaat iedereen naar huis. Volgende week module drie en dan op naar de vierde en laatste module. Flor heeft die er nog extra ingelast, zodat we tijd genoeg zullen hebben om alles tot een goed einde te brengen.

 

Zondag 5 september 2010: Module 3 van onderwaternavigatie specialty

Afspraak al vroeg in Mechelen aan het rond punt van de Nekker. Iedereen is goed op tijd. Flor1 en Flor2 zijn er met de ScubaLibre-bus. Monique is er, Niels en Anita (moeder van Niels), Peter, Hans en Cedric, Roger, Ann, Pascal, Mark. Annemie die voor haar laatste OW duik gaat zal die proberen te beëindigen met Andy. Veel geluk, meisje. Woensdag had Niels een buddy-team gevormd met Monique, dus vandaag werden de teams een beetje omgewisseld. Roger duikt met Timo. Eerste oefening: We krijgen zeven koersen en zeven aantal vinslagen en die moeten we perfect voltooien. Het aantal vinslagen varieert van 10 tot 18, dus het is best wel een afstand die overbrugd worden. Als we alles correct uitvoeren komen we boven op de plaats waar we vertrokken zijn. Eerst navigeert Timo en dat lukt perfect, aankomst binnen de meter van het vertrekpunt en Anita zag dat het goed was. Zij staat samen met Flor1 en Flor2 op het terras van het watersportgebouw en kijken of iedereen alles goed doet. Dan is het Roger zijn beurt om te navigeren en ook dat lukt perfect. De laatst proef van module 2 is dus al goed afgerond.

Dan komt er een oefening met de NAV-finder. Drie koersen, drie keer aantal vinslagen: 55° 10, 180° 8, 200° 10. Als je dat aanduidt op je NAV-finder moet je op het einde van deze drie koersen ergens in de Nekker hangen. De taak is dan om alles perfect goed georiënteerd te houden, de laatste koers af te lezen en dan ook het aantal vinslagen te tellen en ook deze keer moet je dan aankomen waar je vertrokken bent. Zo gezegd zo gedaan. En inderdaad de laatste koers is dan 310° en we moeten 14 vinslagen doen om te stoppen waar we vertrokken. Dat is eigenlijk best wel tof: je hebt er heel erg veel voldoening van dat het dan ook effectief bijna perfect lukt. Timo communiceert onder water naar Roger dat hij de 14 vinslagen moet tellen en Flor wenst ons proficiat hoe goed dit gelukt is. Dat kost ons een Duvel op het terras straks. We moeten even terug naar het ondiepe stuk van het terras aan het watersportgebouw komen, want er was een pen in het water gevallen. Dat kost Flor dan weer een Duvel en we staan quitte. Straf dat die ertussen is kunnen vallen, want die spleten tussen de bakirai zijn echt smal.

Als tweede doet Roger ook deze oefening en wederom lukt het ons goed uit te komen waar we moeten zijn. De laatste oefening van module 3 is de fles op de kant van de wand terugvinden. We hadden vorige week een kruispeiling gedaan op de fles en nu moeten we met deze coördinaten de fles terugvinden. Geen probleem, alles verloopt vlotjes. We komen terug naar de oppervlakte om te zeggen dat het OK was en doen dan nog 15 minuten een vrije duik. We vertrekken aan de fles, gebruiken geen kompas. Timo leidt en Roger volgt. We komen de spiegel tegen, een verkeersbord richting Brussel, een oude pombak, de WC en op natuurlijke navigatie brengt Timo ons veilig terug naar de slipway. Dat was nog eens een goede oefening. Met plezier gedaan en dan gaan we debriefen, Roger en Timo krijgen al de briefing voor 'the ultimate navigation' voor volgende keer en dan is het wat babbelen over vakanties en spannende duiken op het terras met een natje en een droogje. Weer een aangename dag doorgebracht in tof gezelschap. De laatste module navigatie doen we woensdag en hopelijk lukt het even goed als de voorbije keren.

Annemie breveteert trouwens vandaag met haar OWD en Niels en Monique brevetteren als eerste voor de specialty navigatie. Zij betalen er ene en we wensen hen allemaal een dikke proficiat. Aan allen: clear waters to you and navigate away (and back)!

 

Woensdag 8 september 2010: Laatste module: ScubaLibre voegt een vierde module toe

Afspraak aan de Nekker om 18:00, maar het kon ook een beetje later zijn. Roger moest van Charleroi komen en Timo moest eerst nog over huis om Cartouche, de jack russel buiten te laten en iets te eten te geven. Het is 18:20 wanneer Timo op de parking toekomt en Roger staat al in zijn startblokken: die heeft er precies wel zin in. Het weer is echt slecht geweest de laatste dagen, dus we hopen er niet op dat het zicht goed gaat zijn en dat zal blijken. De oefening die geldt ter brevetatie voor de specialty ziet er als volgt uit: boven water vertrek je aan de oranje boei boven de For Sierra, vandaar neem je de koers op het platform en tel je de vinslagen boven water, je doet hetzelfde vanaf het platform naar de piramide. De piramide is een groot buizenstelsel dat hier neergepoot is en dat mag je zeker niet missen. Vanaf de piramide doe je nog eens hetzelfde (koers nemen en vinslagen tellen) tot de eerstvolgende rode boei. Voor de laatste boei te vinden moeten we dan nog een keer boven water op snorkel verdergaan en vinslagen tellen. Tot zover gaat alles goed. En dan komt er nog een lang stuk vanaf de laatste boei naar het platform en daar moeten we in het midden van de vier boeien boven komen. We doen dit allemaal eerst boven water en dan moeten we alles overdoen op kompas en natuurlijke navigatie onder water. Bij de twee laatste boeien kijken we eens wat er ligt en hoe diep het daar is. We kunnen alleen maar voelen dat er een ronde steen ligt en de diepte is er 10.7 en 10.2, maar het zicht beneden de 7 meter is ook beneden alle peil, zoals wel waker hier.

We palmen boven water terug naar de boei van de Ford, Flor 1 wenst ons nog succes en dan begint onze oefening. Timo navigeert, Roger telt de vinslagen en we proberen samen de diepte in het oog te houden. Zakken op de Sierra en dan op weg naar het platform. Alles verloopt vlotjes. Timo had een kleine afwijking ingebouwd, want we wisten dat er een koord was gespannen tussen het platform en de piramide. Dit hangt op 7,8 meter en als we dat tegenkomen moeten we naar links terug naar het platform. Dat lukt heel goed. Wanneer Roger teken doet dat het aantal vinslagen, ziet Timo een meter verder de koord hangen. Ze zijn een meter of 5 rechts van het platform toegekomen, maar de truck met de koord is gelukt. Even een 5 vinslagen terug naar het platform en dan gewoon de koord verder volgen naar de piramide. De koord volgen lukt perfect, die hangt goed strak gespannen tussen beide objecten. We komen dan ook zonder enig probleem aan op het tweede object. Het had trouwens serieus fout geweest moesten we de koord niet gewoon kunnen volgen hebben. OK.

Van daar gaat het 240° naar de eerste boei. We vertrekken perfect aan de koord van de rode boei die ook hier vasthangt en nemen koers. Dik OK. Ook hier telt Roger de vinslagen, we houden een diepte aan van ongeveer 7 à 8 meter en bij het einde van de vinslagen ziet Roger in het schijnsel van zijn lamp aan zijn linkerzijde op een afstand van slechts één meter de koord hangen die de steen met de boei verbindt. Perfect gedaan. Hier wederom dezelfde drill: koers nemen en tellen. Nu lukt het iets minder goed, maar dat is niet zo'n groot probleem zal blijken. We palmen en palmen, Roger doet teken dat zijn vinslagen op zijn, we doen er nog een paar bij, maar zien de koord niet hangen. Het begint al wat donkerder te worden ook, dus dat maakt het allemaal nog moeilijker. We beginnen dan maar met een uitdeinend vierkant te duiken. Timo start met 2 vinslagen, dan 90° naar rechts draaien, dan weer twee en weer draaien. Dan vier vinslagen twee keer en zo voort en zo verder. We beginnen aan de serie van 14 vinslagen, maar hebben het touw nog steeds niet gevonden en dan ziet Timo het niet meer zitten. Roger wil nog verder, maar bij de serie van 16 vinslagen geeft Timo er de brui aan. Hij gaat naar de oppervlakte. we zitten dan ook goed fout. We zijn een kleine tien meter van de boei terechtgekomen, palmen naar de boei, zakken daar en doen onze laatste koers naar het platform terug.

Het platform is nog een serieus eind zwemmen en we passen opnieuw de truck van de koord toe. Een kleine afwijking naar rechts en dan moeten we het touw zien. Dat lukt ook perfect. We zien terug op dezelfde diepte duidelijk het touw hangen en keren naar links richting platform. Ook hier een kleine vijf meter ernaast, maar dat is niet zo erg veel als je over een afstand van 60 meter begint te duiken. We komen naar de oppervlakte in het midden van het platform en horen bij Flor of het goed genoeg is geweest. Hij twijfelt even, want één boei niet gevonden en twee keer niet op het platform. Timo herinnert hem aan zijn eigen woorden: alles gebruiken wat er is, dus eigenlijk mochten we bewust ook een kleine afwijking inbouwen en het touw zien. Omdat de navigatie naar het platform twee keer toch in een rechte lijn is gebeurd (bewust met een afwijking) keurt hij de oefening in samenspraak met Nele goed. Yes, weeral geslaagd. Merci hé Roger.

Het is ondertussen beginnen te regenen en we kleden ons om en wachten nog even tot iedereen uit het water is. Frans De Backer deed aan duikje alleen. Pascal deed zijn derde module van de specialty samen met Diederik en Ann deed een deel van de derde en haar laatste met Mark. Iedereen cum laude en met een kus van de instructeur en instructrice geslaagd. Joepie! Monique had op hetzelfde moment een nachtduik met Gunther en die hebben er ondanks het slechte zicht toch nog van kunnen genieten. Nog een drankje in de kantine van De Nekker zelf en tegen iets voor elf gaan we naar huis. Weer een toffe specialty met een leuke groep. Dit smaakt naar meer. Proficiat aan de geslaagden.