2010

Fotoalbum Oosterschelde

Zondag 10 oktober 2010: Ontdekking nieuwe duikplaats: Strand van Sint-Annaland

Op aanraden van "John Beton" (site: Blog) via het forum van www.duiken.be gingen we eens een nieuwe duikplaats ontdekken in het noorden van Tholen: Sint-Annaland. Timo pikt Roel op bij hem thuis rond 08:40 en we rijden vandaar naar Nederland, Zeeland. Eerst gewoon de weg naar Bergen Op Zoom en dan verder naar Tholen om daar richting Sint Annaland te volgen. Het is vanuit Bornem maar één uur en vijftien minuten rijden, dus niet eens verder dan de duikplaatsen die we gewend zijn. Eigenlijk is het echt makkelijk. We rijden tot de Havenweg en rijden dan helemaal door tot we aan een grote parking komen. De parking is een grasveld niet ver van de duikplaats en we gaan direct eens een kijkje nemen waar we moeten duiken. Het is pas kentering om 11:40, dus we hebben tijd genoeg. Timo had een beetje extra gerekend omdat we niet precies wisten waar we moesten zijn en dan hadden we nog tijd genoeg om op ons gemak naar de duikplaats eens te gaan kijken. We wandelen het strand op en denken eigenlijk dat het het makkelijkste is om ter hoogte van het strand te water te gaan en dan naar links te duiken en met het opkomende water terug richting strand te komen. Verderop liggen veel stenen en zal het moeilijker zijn om in het water te geraken, dus we zullen het zo wel doen. Lnags de linkerkant van het strand ligt de dijk en je zou eventueel ook hier op de punt te water kunnen gaan, maar we vermoeden dat dit makkelijker is bij hoog water. Nu bij laag water zullen we aan het strand erin gaan. Je ziet aan de overkant van de Krabbenkreek een heel groot stuk van de zandbanken liggen die boven water staan nu en de kreek van de Oosterschelde is tamelijk smal, zeker als je weet dat de Zeelandbrug wel bijna 6 kilometer is. Hier is het ongeveer 200 meter breed, dus je hebt de indruk dat je snel eens naar de overkant kant duiken, maar we stellen voor dat we dit niet doen.

We roken op ons gemak nog een sigaretje en beginnen dan ons materiaal klaar te maken. Timo heeft de lamp van Jurgen mee want die van hem was een tijdje geleden onder gelopen. Merci hé Ju, dat verdient een Duveltje. Timo heeft ondertussen al een andere besteld bij Bram en doet daarmee een goede koop: kabellamp van Scubapro, ontwikkeld door Green Force met drie koppen en een flesbevestiging, maar het eerste gebruik zal waarschijnlijk pas seizoen 2011 worden. We babbelen wat want we hebben nog 45 minuten eer we te water moeten om de tijd te doden, want we zijn al snel klaar. We stappen om iets voor elf uur al naar de kant en gaan te water: er hangt de eerste twee meter langs de kant een bruine smurrie, hopelijk wordt het beter naarmate we verder duiken. We'll see. Van foto's die Timo al heeft gezien op blogs en sites kan het zicht hier echt fantastisch goed zijn.

We duiken uit op ongeveer 80° en duiken zo'n tien minuten uit. Timo heeft al direct een galathea-kreeftje gezien en toont het aan Roel. Al direct heel erg blij met de eerste sighting. Het is een mooi kreeftje, niet groot, maar mooi rood en met wat blauw op de scharen. De Latijnse naam is Galathea squamifera en in het Nederlands wordt deze kreeft ook wel oprolkreeft genoemd: een mooie verschijning onder water. We duiken de hele tijd eigenlijk ondiep (zo'n drie, vier meter) en zien een bruine plooislak vlakbij de string eieren die ze net gelegd heeft. De combinatie van slak met eierenstring is best wel leuk, zeker om te fotograferen. We duiken verder, maar hebben eigenlijk geen idee waar en wanneer we de wand gaan tegenkomen. Na tien minuten bereiken we zand en we duiken nog twee minuten verder, maar Timo beslist om terug te keren, want hij vermoed dat het hier zanderig zal blijven en we raken niet echt veel dieper. Dus een paar minuutjes terug en dan komen we de oesters weer tegen. We volgen de oesters met de stroming mee naar rechts dus, want we waren al op terugkeerkoers.

Er staat niet veel stroming en het zicht is echt heel erg goed, wel 5 à 6 meter, schitterend. We kijken onze ogen uit onze doppen en genieten van de duik. Zo ondiep is het nog een 15 graden, dus dat valt wel best mee. We kijken uit naar zeedahlia's, maar we zien er geen. We zien wel een zeedonderpad die bovenop een oester heeft plaatsgenomen. Het is geen grote, maar wel mooi zoals die daar zit. Het levert enkele mooie plaatjes op. We bereiken wat grotere diepte (wel maar acht meter) en duiken nog steeds met de stroming mee, hoewel die al veel en veel minder is dan bij het begin. Het is nooit veel geweest, maar de kentering nadert. Hier ligt de bodem bezaaid met kettingen van muiltjes. Daartussen zien we twee bruine plooislakken vlak bij elkaar en dan beslist Timo om stilaan terug te keren naar de kant. We moeten niet ondieper gaan duiken, want we komen automatisch op 5 meter trecht.

Op die vijf meter stikt het van de groen wierslakken. We zien ook duidelijk de mooie blauwe puntjes op de slakken en stellen vast dat er wel een grote variatie is van kleuren van de slakken. We zien rode varianten en dat hangt allemaal samen met het soort voedsel dat ze tot zich nemen. We zien nog enkele kleine kreeftjes, een koppel vechtende krabben. Die bevonden zich echt in een arena van zand tussen de oesters. Ze stonden op een afstand van elkaar met de scharen opgeheven. Als er maar geen doden vallen. Na 50 minuten komen we eens een kijkje nemen waar we ongeveer zitten en duiken terug verder tot aan het strand. Naast de vele wierslakken zien we niet veel meer en we gaan het water uit na 57 minuten. Drill as usual: alles terug in de auto en dan een sigaretje roken en daarna iets gaan drinken. We zien een bord staan naar Brasserie "De 2 Getijden" (link) dertig meter verder en dan naar rechts.

We gaan daar een kijkje nemen en treffen daar een vriendelijke man aan die ons komt bestellen: twee Duvels. Ze waren niet koud, maar hij had ze in een ijsemmer gezet en die zijn dan heel erg snel goed koel. We drinken elk twee Duvels en genieten van de zon. Het is op het terras helemaal niet winderig en we zitten on volle zon. Voor begin oktober is het schiterrend dat we nog buiten kunnen zitten en we maken er een leuke dag van: duikje, Duveltje, croque monsieur uit het vuistje en dan terug naar huis. Roel komt nog mee naar Timo thuis, want hij kan niet binnen: An is met klein Aagje op stap naar speeltuinen en die genieten er ook erg veel van.