2010

Fotoalbum Oosterschelde

Zondag 19 september 2010: Vuilnisbelt, nu eens bij hoog water

Vorige week was het op VUilnisbelt een groot succes. Jurgen en Timo waren echt blij met de duik, iets minder met het zicht, maar heel blij met de naaktslakjes en de andere dingen die ze gezien hebben. Nu vandaag - één week later - is de enkel van Timo al wat genezen en kan hij duiken. Roel gaat ook mee, dan kan die ook eens kennismaken met deze duikplaats. Hopelijk valt het even goed mee als vorige week. We'll see. Timo gaat Jurgen ophalen tegen half twaalf, ze rijden dan verder naar Roel om zo te vertrekken tegen kwart voor twaalf richting Scherpenisse. We kiezen nu Westkerkseweg op de GPS en rijden op ons gemakske door. We zullen er goed op tijd zijn, want we hebben een extra half uur gerekend om er op tijd te kunnen zijn. We hebben dit jaar al enkele keren anderhalf uur geteld om te vertrekken en dan is het soms toch wel een beetje krap. Nu verkiezen we dus iets sneller te vertrekken zodat we tijd genoeg hebben.

Op een klein uurtje zijn we er en het is veel en veel drukker dan vorige week. Nu staan er ongeveer 25 auto's, maar de duikplaats hier is echt wel groot genoeg om zoveel duikers te kunnen bezighouden zonder in elkaars duikwater te komen. The usual drill: alles klaarmaken (vanalles op het dak van de auto leggen), buddy check, even wachten op de kentering en dan te voet naar de punt om daar te water te gaan. Het waait hier heel erg, er staan serieus hoge golven, dus zelfs nu met hoog water zal het niet simpel zijn in het water te gaan. We doen langs de kant ons masker al op, doen onze handschoenen aan en zelfs de vinnen. Aan onze linkerkant is een club aanwezig en die hebben een lang touw meegebracht om het aan een paal te kunnen vastknopen en zo achteruit wandelend te water te gaan. Is wel iets makkelijker, maar wij kiezen de weg van de 'Die Hards'. We zetten ons neer, doen onze vinnen aan en kunnen dan naar beneden glijden: de stenen zijn echt heel erg glad en laten het ons toe om het zo te doen. Leuk. Eerst is Roel klaar, dan Jurgen en als laatste komt Timo aangeschoven.

Ready to dive, iedereen is klaar en we kunnen weg. Jurgen in het midden met de navigatie en de duikleiding, met aan zijn rechterkant Timo en aan de andere kant Roel. We zakken en staan versteld hoe goed het zicht wel is. We hadden slecht zicht verwacht door de harde wind, maar we zien direct 6 meter ver. We hopen dat dit de hele duik blijft. Diepte opzoeken, tamelijk snel naar 22 meter en dan de wand volgen, die af en toe moeilijk te zien is. Hier is het echt op en neer over de bodem van de Oosterschelde. We duiken tamelijk ver naar links en dan terug verder dieper de Oosterschelde in. Op een half uurtje vindt Jurgen dat we ver genoeg zijn en gaan terug naar de wand. Dat duurt al snel een kleine 10 minuten en het was even toch een opluchting dat we de wand terugzagen. Maar steeds op je kompas vertrouwen. Als je duikt en het gaat op de weg terug steeds over kleine zandheuveltjes en dan terug iets dieper een kleine dalletje in, moet je gewoon de terugkeerkoers weten en die volgen - dan kom je altijd terug aan de kant.

We vinden het leuk om het hier eens te bekijken en zelfs hier op 22 meter is het zicht bangelijk goed en is er nog best wel veel leven. De verscheidenheid die we tijdens deze duik zien is niet zo erg groot, maar we zien het normale Oosterschelde-leven: kreeft, krab, anemoontjes (zonder anemoonvissen), heremietkreeften, hooiwagenkrab, de vele oesters en zakpijpen, maar echt iets speciaals zien we niet. We zijn ondertussen op terugkeerkoers naar ons beginpunt van de duik en Timo heeft zijn oog weer laten vallen op een groene wierslak en dan zijn er nog enkele tientallen wierslakjes: ideaal voor de foto, hoewel het zicht hier op een meter of 6 al iets minder is. We duiken tot onze computer aangeeft dat we 56 minuten hebben gedoken en keren dan terug naar de kant. We zitten bijna perfect op hetzelfde punt van de dijk waar we erin gegleden zijn. Timo ziet tussen de stenen nog een kleine zeedonderpad, maar dan is het over met de pret. Het begon ook stilaan een beetje frisjes te worden. Vorige week was het water nog 17°, nu vandaag op diepte 15°, maar we negeren zoals steeds temperatuur.

Terug naar de auto, waar we geluk hebben, Roel tenminste, dat zijn computer nog op het dak lag. Hij was die blijkbaar vergeten mee te nemen voor de duik, een gelukje dat er die niemand heeft zien liggen of niemand die heeft meegenomen. Cool. Na de duik zoals steeds iets gaan drinken en dat doen we vandaag ook in Brasserie De Zeester in Gorishoek. Weer een coole duik en waarschijnlijk ook stilaan bij de laatsten van 2010, want zonder droogpak zullen we het geen weken meer volhouden. Mercu Ju en Roel voor de toffe duik en leuke dag.

 

Voor diegenen die zich graag bezig houden met wetenschappelijk onderzoek aan de toog van De Waggel (of andere cafés). Hieronder onze bijdrage aan de wetenschap (dwz: Roel, Jurgen en Timo):

 

GSD . a . (- Pi.r²/4) . D² = sZ - f

 

Waarbij:

GSD = gemiddelde drinksnelheid

a = snelheid van de armbeweging

(- Pi.r²/4) = lengte van curve tussen glas en mond (afhankelijk van lengte voorarm)

D = Duvel

sZ = serieus Zat

f = fond

 

Eat this, Einstein!