Zondag 15 augustus 2010: Duik met wind en golven op Goese Sas
Het is vandaag laagwater kentering om 14:00. We hebben ons de vorige keer iets te veel moeten haasten om in het water te geraken, dus deze keer vertrekken we in Bornem iets vroeger dan de andere keren. Timo vertrekt thuis om kwart over elf 's morgens. Hij heeft de koffer volgeladen met duikmateriaal en gaat dan Roel oppikken bij hem thuis in Kalfort. Roel zijn dames zitten zich t
e amuseren op de tonen van 'Dos Cervezas' van Tom Waes dat dit jaar een echte zomerhit is geworden. We laden het materiaal van Roel bovenop de rest dat er al instaat en dan pikken we Jurgen op en dan kunnen we vertrekken naar Goes. We hebben altijd al de indruk gehad dat Goes een heel eind verder is dan bijvoorbeeld Oesterdam, maar eigenlijk is het vanaf de afslag Tholen maar een 20 minuten rijden tot de eigenlijke duikplaats. Als je dan naar Oesterdam zou rijden, dan zou het toch ook nog een kwartiertje duren eer je daar zou zijn. Dat moeten we volgende keer eens bekijken.
We zijn goed op tijd op Goese Sas en zien dat het hier erg druk is. We waren wel een beetje nieuwsgierig hoe druk het zou zijn en dat valt een beetje tegen. Het weer is niet ideaal om te duiken: er is weinig zon, veel bewolking (zelfs zwarte wolken af en toe), er staat een erg strakke wind (4-5 beaufort) en zelfs in deze omstandigheden is het nog tamelijk druk hier. Het is wel een heel erg populaire duikplaats, maar dit hadden we toch niet verwacht vandaag. We parkeren ons langs de kant van de weg en beginnen eigenlijk direct alles klaar te maken. We moeten niet meer eens gaan kijken, want ondertussen kennen we deze duikplaats al wel tamelijk goed. Op een half uurtje zijn we klaar, doen een goede buddy-check en wandelen dan de dijk over naar het water. We zien al direct dat er heel hoge golven staan, dus makkelijk zal het niet worden. We komen over de top van de dijk en daar krijgen we ineens een serieuze tegenwind: even opletten met al dat gewicht op je rug. Rustig naar beneden wandelen, oppassen voor de rotsen onder water wanneer we het water ingaan en dan alles klaarmaken. Één duiker stond daar te wachten samen met zijn buddy tot er een vriend langs de kant zijn loodgordel kwam brengen. Dat is niet echt een goede buddy-check geweest, hé.
Wij zijn klaar om te vertrekken, zwemmen een beetje uit door de hoge golven. Hier zie je je kompas op 5 centimeter afstand nog niet eens, zo veel zand en andere vuiligheid hangt er in het water. We denken dat het 5 minuten later OK zal zijn, dus we proberen het eens. Jurgen navigeert en heeft de duikleiding, Timo hangt rechts van hem en neemt foto's, Roel aan de andere kant en volgt alles goed op (diepte en koers). We geraken zonder veel problemen tot op de bodem. Boenk, wat oesters geraakt, want je zag de bodem pas nadat je er met je neus op lag. Ju neemt koers en dan neemt Roel zijn lamp en heeft hij ons 5 seconden niet dicht genoeg in het oog en we zijn elkaar kwijt. Timo had de vest van Jurgen vastgepakt om zeker samen te blijven, maar Roel liet enkele seconden los en dreef weg door de stroming en we vonden elkaar niet meer terug. Dus terug naar boven, geen tijd verspillen met een minuut te zoeken, nog wat verder uitzwemmen - nog steeds door de golven - en dan nog eens proberen. Nu zakken we perfect samen en merken dat het zicht hier al stukken beter is. De eerste keer 5 centimeter, nu toch al 2 meter ongeveer, maar nog steeds heel erg veel partikels in het water.
Jurgen neemt de koers op ongeveer 60° en we zijn weg. Vanaf nu is het dik OK. We moeten wel heel erg goed op elkaar letten, maar dat zijn we gew
end en dat lukt ons nog tamelijk goed ook. We bereiken al snel wat diepte (max 16) en genieten van het onderwaterlandschap. Zoals veel duikers weten is deze plaats heel erg uitbundig en mooi begroeid. We zien de typische kreeften en de krabben, botervisjes en zwarte grondels. Dit zijn dieren die je elke duik in de Oosterschelde wel tegenkomt. Jurgen keert een beetje naar links en neemt verder koers zo ongeveer 330° en dan doet Timo teken dat er hier een kleine sepia zit. Die beestjes zijn al wel wat gegroeid tegenover de vorige duiken, wanneer we ze zagen. Ze zijn nu een 3 à 4 centimeter groot en we bekijken het beestje enkele minuten. Het is schitterend om hier onder water die kleine beestjes te kunnen observeren en daar genieten we dan ook erg van. Verder in dezelfde richting en Timo probeert deftige foto's te maken wat eigenlijk niet makkelijk is vandaag. Dan vraagt Jurgen expliciet de lucht van Timo, want die was maar met 150 bar te water gegaan. Bij Cowa in Tisselt had hij een O-ring laten vervangen omdat de kraan een beetje aan het lekken was en dan was de fles gevuld. Die was echter maar tot 150 bar vol, dus dat moeten we eens laten checken. Tegen een half uur duiktijd heeft hij nog ongeveer 100 bar en dat zal dus niet echt voor problemen zorgen.
Jurgen keert schuin terug naar de kant 210° om zo stilaan wat hoger te gaan duiken. Onze aandacht wordt getrokken door een immens grote kreeft en erboven ligt een zware steen. Dit is een grafsteen ter nagedachtenis van Frans Blind. Dit is de eerste keer dat we die zien, dus even een minuut stilte en dan verder richting kant. We zien op een meter of 7 diepte nog een baby-sepia en ook nog een mooie grote zeedonderpad. Voor de rest zien we niks speciaals meer, maar merken wel weer op dat hier erg veel brokkelsterren zitten. Dat is typisch voor deze duikstek. We duiken nog een tien minuten verder en dan begint het echt wel ondiep te worden en het zicht nog slechter en we voelen de golven al goed, zeker vanop 4 meter diepte al. Het zijn ook heel erg hoge vandaag. Op 55 minuten beëindigen we onze duik en het is niet echt makkelijk geweest, maar we hebben weer veel ervaring opgedaan. Elke duik leren we hier iets bij en zeker als het onder niet ideale omstandigheden is. Uit het water gaan is wederom niet makkelijk, omdat de stenen hier overal verspreid liggen en je moet oppassen dat je niet strompelt. Het lukt ons wel om veilig terug aan de auto te komen, spoelen ons snel af en leggen al het duikgerief terug in de bakken om dan nog even tijd te maken om een Duveltje te drinken in 'Het Loze Vissertje'. We praten nog wat na over de duik en over vanalles en nog wat en rijden tegen ongeveer half vijf terug richting België. Weer een leuke duik op ons konto. Op naar de volgende.
