2009

Duiken
     

Fotoalbum

Muisbroek

België: Ekeren Muisbroek

 

Zaterdag 2 mei 2009: De eerste keer in de put van Ekeren - Muisbroek

We kijken er al heel lang naar uit om eens te kunnen gaan duiken in de Put van Ekeren, ook bekend als domein Muisbroek. We duiken nu toch al enkele jaren en hebben nog niet kunnen proeven van één van dichtstbijzijnde duikplaatsen in België. We gaan dit doen met iemand die de put op zijn duimpje kent, Stef van Sint-Amands, man van Titti, een vriend van ons die al 15 jaar duikt, technisch en heeft duiken vroeger als beroep gehad. Tja een veel betere gids kun je bijna niet hebben, hé. We hebben om 09:00 uur afgesproken bij Stef thuis, zijn dochtertje komt al de deur open doen en roept (om 09:00): "Papa, ze zijn er al." Iedereen wakker, op en monter om een plonske te doen.

We rijden de A12 af en de Ring rond Antwerpen op, nemen de weg naar Bergen Op Zoom en nemen de afslag Ekeren en komen tussen de grote bedrijven in de haven terecht. We wisten niet dat die put zich in het midden van het havengebied bevindt. Enkele kilometer verder moeten we een klein kasseibaantje in rechts: het herkenningspunt is een grote beroeste buis over de weg en langs het kasseiwegje. We komen op een relatief grote parking, dat ziet er al heel goed uit. We wandelen even naar de put zelf en zien dat het goed is. Drie duikers gaan hier al te water en het zicht is zelfs nadien nog goed, van boven lijkt het minimum zo'n 5 meter. De eenden storen zich niet aan de duikers en blijven gewoon simpel op het water liggen dobberen. We maken ons klaar en kunnen te water. Je merkt heel goed dat Stef al jaren duikt; hij is in een mum van tijd klaar. Wijzelf zijn ook niet de traagste, maar zo snel als hij lukt het toch nog niet.

We wandelen met de hele uitrusting slechts een 50 meter en we komen aan bij de steiger, doen vinnen, masker en handschoenen aan en kunnen starten. Stef wacht beneden al op ons: die moet met zijn droogpak ook niet echt gewoon worden aan de kou en zijn pak laten vollopen eer hij vertrekt. We zien inderdaad direct dat het zicht hier echt OK is. Stef leidt en wij volgen. We zwemmen recht naar de rand van het diepe stuk put, maar keren hier naar links en houden de diepte (+/- 18 meter) aan onze rechterkant. We zien direct dat er hier meer begroeiing is dan in De Nekker, die we gewend zijn. Het fonteinkruid begint hier al stilletjes uit de grond te schieten en daar wijst Stef de eerste snoek aan, direct een hele grote, tegen de meter. Kleine mosselen groeien hier ook en op de planten krioelt het van de zoetwaterslakjes. Er zwemmen ook wat torretjes tussen en iets wat op een mini-kreeftje lijkt, maar geen idee wat het is. Een watermijt zwemt tussen de korte slierten gras, een speciaal zicht wel.

De bodem van de Put van Ekeren krioelt van de waterpest. Timo dacht dat dit slechts een dialect woord was, maar dat blijkt dus de echte Nederlandse benaming te zijn van het plantje. Straf, nooit te oud om te leren.

We blijven de hele tijd niet al te diep (max 6.7, gemiddeld 5) komen nog twee snoeken tegen, nu iets minder groot, maar wel hele mooie. We gaan niet te lang duiken want de temperatuur van het water is nog niet top, maar bedraagt toch al zo'n 14 à 15 graden. Dat is al leuk. Op 20 minuten keren we terug en komen dezelfde waterplanten tegen en ook nog een snoek. In totaal zien we er een stuk of 7; da's niet uitzonderlijk, maar wel veel. We zwemmen voorbij enkele onderwaterbeelden: eerst een witte panter en dan het beeld Buddy, met drie koppen die naar boven aan het kijken zijn. Heel leuk. Een verkeersbord met "uitgezonderd plaatselijk verkeer" is er ook nog te zien en dan komen we al terug na 42 minuten aan de keien waarop de steiger staat en beëindigen we onze duik. Een heel toffe duik op een nieuwe plaats met nieuwe dingen te zien, echt wel leuk.

We kleden ons om, de zon komt erdoor, dus dat doet goed en we keren terug naar Sint-Amands en drinken nog eens iets bij Stef en Titti. Ze hebben een flesje bubbels open gedaan en we klinken op een eerste geslaagde duik samen. Op naar de volgende in het Veerse Meer of nog ergens waar Stef ons mee naartoe wil nemen.

Mercikes hé Stef en tot de volgende.